معجزات الهي در هنگام ولادت حضرت محمد (ص)
به گزارش خبرنگار سرويس انديشه پايگاه اطلاع رساني حج،با ميلاد پيامبر (ص)، خاتم پيامبران (ع)، پرونده نبوت براي هميشه مختومه شد. تمام أنبياء (ع)، از حضرت آدم (ع) تا حضرت عيسي (ع)، بشارت آمدن پيامبر اكرم (ص) را به پيروان‌شان داده بودند و پيامبراكرم (ص) در چنين ايامي قدم به عرصه گيتي نهاد.
بيش از ۱۴۰۰ سال پيش در روز ۱۷ ربيع‌الاول، كودكي در شهر مكه چشم به جهان گشود نام مباركش محمد بن عبدالله و در تورات و برخي كتب آسماني «احمد» ناميده شده است. آمنه، دختر وهب، مادر حضرت محمد (ص) پيش از نامگذاريِ فرزندش توسط عبدالمطلب به محمّد، وي را «احمد» ناميده بود كنيه حضرت محمد (ص) ابوالقاسم و ابوابراهيم است و القاب حضرت محمد (ص) رسول اللّه، نبي اللّه، مصطفي، محمود، امين، امّي، خاتم، مزّمل، مدّثر، نذير، بشير، مبين، كريم، نور، رحمت، نعمت، شاهد، مبشّر، منذر، مذكّر، يس، طه و…
حضرت محمد(ص)، آخرين پيامبر الهي، بنيانگذار حكومت اسلامي و نخستين معصوم در دين مبين اسلام
برابر رسم خانواده‌هاي بزرگ مكه «آمنه» پسر عزيزش، محمد را به دايه‌اي به نام حليمه سپرد تا در بيابان گسترده و پاك و دور از آلودگي‌هاي شهر پرورش يابد. «حليمه» زن پاك سرشت مهرباني بود. حضرت ۶ ساله بود كه همراه مادر براي ديدار خويشان به يثرب (مدينه) رفت، اما آمنه نيز در بازگشت، بيمار شد و درگذشت و او را در ابواء نزديك مدينه به خاك سپردند. محمد (ص) از اين پس در كنف حمايت جدش عبدالمطلب قرار گرفت، اما او نيز در ۸ سالگي وي درگذشت و سرپرستي محمد (ص) بر عهده عمويش ابوطالب گذارده شد. ابوطالب در سرپرستي برادرزاده‌اش كوششي بليغ مي‌كرد. در سفري تجارتي به شام او را با خود همراه برد و هم در اين سفر، راهبي بحيرا نام، نشانه‌هاي پيامبري را در او يافت و ابوطالب را از آن امر مطلع ساخت.
نخستين زني كه افتخار همسري حضرت محمد (ص) را يافت، خديجه بنت خويلد بود. حضرت محمّد (ص) پيش از رسيدن به مقام رسالت، در سن ۲۵ سالگي با اين بانوي بزرگوار ازدواج نمود و ثمره اين ازدواج بانوي نخست خلقت حضرت زهرا (س) است.
به مناسبت ولادت حضرت به مختصر معجزاتي از زمان ولادت اين خاتم پيامبران اشاره مي‌كنيم:
معجزات زمان تولد پيامبر اكرم (ص) بيشتر و عجيب‌تر از اتفاقات رخ داده در زمان ديگر انبيا (ع) است تا اينكه مردم را با اين معجزات و امور خارق‌العاده آماده پذيرش امانت مهم الهي كنند.
همزمان با تولد و كودكي هر پيامبري، معجزات و امور خارق‌العاده‌اي در جهان اتفاق مي‌افتد كه هدف از آن، آماده ساختن مردم براي پذيرش ادعاي بعدي آن پيامبر است.
به عنوان مثال زماني كه حضرت موسي (ع) متولد شد خداوند متعال به مادرش وحي كرد كه او را روي تختهاي بگذارد و به آب اندازد و او چنين كرد و خداوند، موسي (ع) را در حمايت فرعون كه هزاران كودك را از ترس متولد شدن موسي (ع) كشته بود پرورش داد و اين يك امر خارق العاده محسوب مي‌شود.
يا مثلا حضرت عيسي (ع) بدون پدر متولد شد و در حالي كه هنوز در گهواره بود با زبان فصيحي سخن گفت و از آينده خبر داد و اين مساله معجزه ايشان در زمان نوزادي بود.
به اين امور يعني به معجزاتي كه قبل و هنگام تولد هر پيغمبري اتفاق مي‌افتد «اِرهاص» مي‌گويند.
توضيح بيشتر اينكه «ارهاص» در لغت به معناي آماده ساختن و محكم كردن است، و در اصطلاح، وقوع كارهاي خارق‌العاده‌اي است كه قبل از تولد، هنگام تولد و پيش از ادعاي نبوت از سوي پيامبر، انجام مي‌گيرد.
چون پيامبر گرامي اسلام (ص) بزرگترين پيامبر خداوند است كه بر بشريت نازل شده و شريعت آن حضرت، كامل‌ترين شريعت الهي است، و از طرفي ديگر اين شريعت كامل خداوندي تا قيامت زنده و پويا خواهد ماند و آخرين و كامل‌ترين عقايد، اخلاق و احكام را به همراه دارد لذا معجزات و ارهاصات زمان تولد پيامبر اكرم (ص) بيشتر و عجيب‌تر از ارهاصات ديگر انبيا بوده تا اينكه مردم را با اين معجزات و امور خارق العاده آماده پذيرش امانت مهم الهي كنند.
با اين توضيح روشن شد كه هدف مهم «اِرهاص» آماده كردن مردم براي پذيرش نبوت پيامبري است كه قرار است متولد شود.
مهمترين ارهاصاتي كه قبل از تولد و همچنين هنگام تولد پيامبر عظيم الشان اسلام (ص) اتفاق افتاد - مطابق چند روايت نقل شده از حضرت اميرالمومنين علي (ع) و امام صادق (ع) چنين است:
از امام صادق (ع) روايت شده است كه ابليس تا هفت آسمان بالا مي‌رفت و مسائل غيبي را گوش مي‌داد و اخبار آسمان‌ها را مي‌شنيد، وقتي حضرت عيسي (ع) متولد شد او را از سه آسمان منع كردند و (بعد از آن) تا چهار آسمان بالا مي‌رفت و چون حضرت رسول اكرم (ص) متولد شد او را از همه آسمان‌ها منع كردند و شياطين را با تيرهاي شهاب از درهاي آسمان‌ها راندند.
صبح روزي كه حضرت محمد مصطفي (ص) متولّد شد، همه بت‌هاي عالم به رو بر زمين افتادند.
در آن روز ايوان كسري يعني پادشاه عجم لرزيد و ۱۴ كنگره آن افتاد.
در آن روز درياچه ساوه كه سال‌ها آن را مي‌پرستيدند فرو رفت و خشك شد.
وادي سماوه كه سال‌ها كسي آب در آن نديده بود آب در آن جاري شد.
آتشكده فارس كه هزار سال خاموش نشده بود در آن شب خاموش شد.
طاق كسري از ميانش شكست و دو قطعه شد.
نوري در آن شب از طرف حجاز ظاهر شد و در عالم منتشر گرديد تا اينكه به مشرق رسيد.
در آن صبح، تخت همه پادشاهان وقت، سرنگون شده بود.
در آن روز، همه پادشاهان وقت، لال شده بودند و نمي‌توانستند سخن بگويند.
در آن روز، علم كاهنان از بين رفت و سِحر ساحران باطل شد
حضرت آمنه (ع) مادر گرامي حضرت رسول (ص) گفت: والله كه چون پسرم متولد شد، دستهايش را بر زمين گذاشت و سر به سوي آسمان بلند كرد و به اطراف نظر كرد پس از او نوري ساطع شد كه همه چيز را روشن كرد و به سبب آن نور، قصرهاي شام را ديدم و در ميان آن روشني، صدائي شنيدم كه مي‌گفت: بهترين مردم را به دنيا آوردي، پس او را «محمّد» نام كن.
در روايت وارد شده كه شيطان در ميان فرزندان خود فرياد زد تا همه نزد او جمع شدند و گفتند: چه چيز تو را اينچنين پريشان كرده است؟ گفت: واي بر شما! از اوّل شب تا به حال احوال آسمان و زمين را متغيّر مي‌يابم، حادثه عظيمي در زمين واقع شده است كه از وقتي كه عيسي (ع) به آسمان رفته، مثل آن واقع نشده است، برويد و بگرديد و تفحّص كنيد كه چه امر غريب حادث شده است؛ پس متفرّق شدند و گرديدند و برگشتند و گفتند: چيزي نيافتيم. شيطان گفت كه تحقيق اين امر، كار من است. پس در دنيا جولان كرد تا به حرم (محدوده حرم در سرزمين وحي كه بدون احرام نمي‌شود وارد آنجا شد) رسيد، ديد كه ملائكه اطراف حرم را گرفته‌اند، چون خواست كه داخل شود ملائكه بانگ بر او زدند پس برگشت و مانند گنجشكي كوچك شده و از جانب كوه حِرا داخل شد، جبرئيل گفت: برگرد اي ملعون! گفت: اي جبرئيل، سؤالي دارم، بگو امشب چه اتفاقي افتاده؟ جبرئيل گفت: محمّد (ص)، بهترين پيغمبران، امشب، متولّد شده است. پرسيد كه آيا مرا در او بهره‌اي هست؟ گفت: نه، پرسيد كه آيا در امّت او بهره دارم؟ گفت: بلي، ابليس گفت: راضي شدم.
از حضرت اميرالمؤمنين علي (ع) روايت شده است كه همه دنيا در آن شب روشن شد و هر سنگ و كلوخ و درختي خنديد و هر آنچه در آسمان‌ها و زمين بود خدا را تسبيح گفت.
برخي منابع:
فرهنگ معارف اسلامي، سيد جعفر سجادي، ماده ارهاص
كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد، علامه حلي، ص ۵۹۳
تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي، ج ۲۷، تفسير سوره فيل
منتهي الآمال، شيخ عباس قمي، قسمت معجزات پيامبر اكرم (ص)
تفسير كوثر، يعقوب جعفري، ج ۳، ص ۲۹۹
كتاب ولادت رسول خدا (ص) و شرح زندگاني آن حضرت تا ازدواج با خديجه
كتاب دوران زندگي حضرت محمد صلي الله عليه و آله