سنگ مزارت، کوه احد است که هنوز صدای شمشیر برنده ات را در گوش دارد.
آینه را سنگ ها اگرچه صد تکه کنند، هر پاره از بدنش رسالت آفتاب را فریاد خواهد کرد و شهادت خاک را قداست می بخشد؛ و شاهد آن، تربت پاک توست که تسبیح فاطمه زهرا علیهاالسلام از آن بود و مزارت که زیارتگه روشن اندیشان است.
و حضرت عبدالعظیم حسنی از نسل امام حسن مجتبی (ع) بوده پدر ایشان عبدالله و مادرشان فاطمه یا حیفا نام داشتند.
شاه عبدالعظیم روز پنج‌شنبه چهارم ماه ربیع‌الثانی سال ۱۷۳ قمری در شهر مدینه به دنیا آمدند. همسر ایشان خدیجه دختر قاسم بن حسن بن زید بن حسن مجتبی (پسرعموی پدرش که در تجریش تهران به نام امامزاده قاسم مدفون است) بودند.
حرم شاه‌عبدالعظیم محل دفن عبدالعظیم حسنی است که در شهر ری (در جنوب تهران) قرار دارد. این آرامگاه مربوط به دوره ایلخانی – دوره صفوی – دوره قاجار است. این اثر در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۳۴ با شمارهٔ ثبت ۴۰۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
در مورد ایشان وفات یا شهادت یافته باید گفت: معروف و مشهور بين علما اين است كه آن حضرت، در ری بيمار شد و در اثر بيماری رحلت كرد.
و برخي را عقيده بر اين است كه آن حضرت را عوامل معتز بالله به شهادت رسانده اند.