در مدينه منوره، شهر پيامبر، تنها يك خانه بود كه رسول الله (ص) به آن عشق ميورزيد و اهلش را به شدت دوست ميداشت. در و ديوار و فضاي اين خانه از معنويت و نورانيتي خاص، حكايت داشت.
به گزارش روابط عمومي حج و زيارت استان البرز، حضرت زهرا (س) پس از هجرت به مدينه مدتي به همراه پدر بزرگوارش در خانه «ابو ايوب انصاري» اقامت گزيد تا اينكه پيامبر (ص) براي «سوده» (همسر پيامبر) خانهاي تهيه ديد. بعد از آن دخت نبي در آن خانه همراه «سوده» بود. وقتي كه پيامبر (ص) باام سلمه ازدواج نمود دخترش را به خانه او برد. در اين خانه بود كه حضرت علي (ع) ايشان را خواستگاري نموده و سپس آن حضرت براي زندگي مشترك خانهاي تهيه ديد.
در طبقات الكبري آمده است:
چون علي (ع) با فاطمه (س) ازدواج كرد، آن حضرت خانهاي تهيه ديد كه با خانه پيامبر (ص) فاصله داشت و پس از اندكي پيامبر (ص) پيش فاطمه (س) رفت و فرمود ميخواهم خانهات را نزديك خود منتقل كنم. در نهايت به خانهاي كه متعلق به «حارثة بن نعمان» و نزديكترين منزل به منزل پيامبر (ص) بود نقل مكان نمودند. آنان در اين محل زندگي ميكردند تا اينكه خانهاي كنار مسجد ساخته شد و حضرت پيامبر (ص) آن را در اختيار علي (ع) و فاطمه زهرا (س) قرارداد و ظاهراً تا پايان زندگي مشترك در آن خانه زندگي ميكردند.
همچنين قضيه بسته شدن درها به غير از در خانه علي (ع) كه به مسجدالنبي باز ميشد دال بر اين است كه آنحضرت و فاطمه (س) در سال سوم هجري و بعد از آن نيز در خانهاي كه در كنار مسجد ساخته شده بود زندگي ميكردند. اين خانه دو در داشت كه يكي به مسجد باز ميشد و حضرت هنگام نماز از آن وارد مسجد ميشدند و در ديگري هم به بيرون مسجد باز ميشد كه رفت آمد روزمره از آن صورت ميگرفت. از اين خانه در اكثر روايات شيعه و سني با عنوان «بيت فاطمه» يا «حجرة فاطمه» ياد شده است. همه شواهد و قراين دال بر اين است كه خانهاي كه حضرت علي (ع) و فاطمه (س) به همراه فرزندان خود در آن زندگي ميكردند، ديوار به ديوار خانه پيامبر (ص) بود.
طبري چنين مينويسد: «و كان بيتها ملاصق بيت رسول الله (ص)»
طبق نقلهاي موثق، بعد از رحلت پيامبر اكرم (ص) در جريان بيعت با خليفه و قضيه سقيفه كه علي (ع) و تعدادي از ياران آن حضرت با وي به خلافت بيعت نكردند و براي مشورت و رايزني در خانه فاطمه (س) جمع بودند، اين خانه چندين بار مورد هجوم افراد خليفه واقع شد و طبق روايات در خانه را سوزاندند.